Προσκύνημα το έτος 2011

Μετά το πολύωρο ταξίδι μας φτάνουμε στην Ουρανούπολη για διανυκτέρευση. Το βράδυ έχει μια ενδιαφέρουσα εκδήλωση κάτω από τον πύργο. Επίσης ενδιαφέρουσα είναι και μια επίσκεψη στον πύργο της Ουρανούπολης, που είναι ένα μικρό μουσείο με μακέτες μοναστηριών, παλαιούς χάρτες - γκραβούρες και κάποια αρχαία αντικείμενα που βρέθηκαν στην περιοχή.

Την επόμενη ημέρα παίρνουμε το διαμονητήριο και μετά από τον τυπικό έλεγχο μπαίνουμε στο καραβάκι "Άξιον Εστί" με προορισμό το λιμανάκι της Δάφνης. Εκεί γίνεται η "Αλλαγή" καραβιών και κατευθυνόμαστε πλέον προς στο άκρο της χερσονήσου.

Περνάμε διαδοχικά την Σιμονόπετρα, την Γρηγορίου, Διονυσίου και τέλος την Αγίου Παύλου που είναι και η τελευταία μονή αυτής της πλευράς, μετά υπάρχουν μόνο σκήτες με τελευταίο σταθμό του καραβιού τα καυσοκαλύβια.   

 

Η Θέα του Άθωνα είναι καταπληκτική και το σχεδόν μόνιμο σύννεφο που κάθε φορά τον στεφανώνει και μοιάζει σαν να έχει και αυτός το άγιο φωτοστέφανο.

Φτάσαμε στον πρώτο προορισμό μας τη Νέα σκήτη, όπου έζησαν πολλές αγιασμένες μορφές, όπως ο Γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής με τη συνοδεία του, το Γέροντα Ιωσήφ Βατοπαιδινό, Εφραίμ Φιλοθεΐτη και άλλους.

Οι ξενώνες στο όροφο ακριβώς πάνω από το κυριακό (ο κεντρικό ναός της σκήτης) και από το παράθυρο βλέπεις απέναντι τη θάλασσα. Η ζέστη σήμερα είναι αποπνικτική και τα κουνούπια ιδιαίτερα επιθετικά, δυστυχώς και το νερό που κατεβαίνει με σωλήνες από την Αγία Άννα είναι χλιαρό και με δυσκολία πίνεται.

Έξω από το κυριακό υπάρχει μια αυλή με μια αιωνόβια ελιά που σκεπάζει το χώρο με τον ίσκιο της. Ο χώρος προσφέρεται για βραδινές ψυχωφελείς συζητήσεις, αλλά δυστυχώς στις σκήτες δεν υπάχουν πολύ μοναχοί για να συζητήσεις, αφού ο καθένας είναι στην δική του καλύβη. Επίσης δεν υπάρχουν οι προκαθορισμένες λειτουργίες που παρακολουθούν όλοι οι προσκυνητές στα μοναστήρια, αφού η κάθε καλύβη ακολουθεί το δικό της πρόγραμμα.

Το απόγευμα ανεβαίνουμε για φαγητό στην καλύβη του Δικαίου που γι' αυτή τη χρονιά είναι ο γέροντας Χερουβίμ. Απολαμβάνουμε τη νόστιμη μακαρονάδα αφού σήμερα είναι Σάββατο και γίνεται κατάλυση ελαίου.

Έπειτα κάνουμε μια μικρή εξερεύνηση της περιοχής μέσα σε μικρά μονοπατάκια στο βουνό πάνω από τη σκήτη. Εδώ δεν υπάρχουν καθόλου δρόμοι για αυτοκίνητα και όλα τα κουβαλήματα γίνονται παραδοσιακά με τα μουλάρια.

Κοντά στον αρσανά βρίσκεται ο πύργος της σκήτης. Ακολουθούμε ένα δεξιό μονοπάτι και βρισκόμαστε στον τάφο του γέροντος Ιωσήφ ησυχαστή. Μετά την προσκύνηση επιστρέφουμε στο Κυριακό.

Η θέα του πελάγους και το ηλιοβασίλεμα είναι μαγευτική. Τα τσακάλια έχουν αρχίσει το τραγούδι τους, οπότε είναι ώρα για ξεκούραση και  βραδiνό ύπνο. Όπως είπαμε εδω δεν υπάρχουν ακολουθίες το πρωί, οπότε μπορείς να ξυπνήσεις αργά το πρωί.

Μετά από ένα αυτοσχέδιο πρωινό, ανεβαίνουμε το βουνό και ακολουθούμε το πολύ ανηφορικό μονοπάτι που οδηγεί στη σκήτη της Αγίας Άννας.

Μετά από αρκετή ώρα ανάβαση συναντάμε ένα μικρό προσκυνητάρι, σημάδι ότι πλησιάζουμε στη σκήτη. Η θέα είναι φανταστική και σε αποζημιώνει πλήρως για τον κόπο της ανάβασης.

Τελικά μετά από αρκετή ακόμα ώρα πιο βατού όμως μονοπατιού φτάνουμε στην πύλη της Αγίας Άννας. Το παγωμένο νεράκι μαζί με το λουκούμι είναι πολύ καλή αναζωογόνηση για τις δυνάμεις μας. Ένα συμπαθητικό κιόσκι μας φιλοξενεί με θέα πάντα τη θάλασσα, αλλά σε από μεγάλο υψόμετρο αυτή τη φορά.

Εδώ υπάρχουν αρκετοί προσκυνητές μιας και η Αγία Άννα είναι και "κόμβος" για άλλους προορισμούς, όπως η κορυφή του Άθωνα. Το απόγευμα μας γίνεται η ξενάγηση με την ιστορία της σκήτης και η προσκύνηση της εικόνας και του θαυματουργού ποδιού της Αγίας. Εντύπωση προκαλούν τα πολλά τάματα, αλλά και οι φωτογραφίες μωρών, αφού η Αγία Άννα είναι γνωστή για τα θαύματα που κάνει στα άτεκνα ζευγάρια.

Σε κοντινή απόσταση επισκεπτόμαστε τη μικρή σπηλιά που έζησε για λίγα χρόνια ο Άγιος Γεράσιμος Κεφαλληνίας.

Την επόμενη ημέρα κατηφορίζουμε από το ίδιο μονοπάτι και περνώντας πάλι τη νέα σκήτη φτάνουμε στη Μονή Αγίου Παύλου.

Η αίσθηση είναι διαφορετική τώρα, αφού στα μοναστήρια "μπαίνουμε" πια στο πρόγραμμα των ακολουθιών, αλλά υπάρχει και πολύς κόσμος προσκυνητές και μοναχοί, ιδανικό περιβάλλον για ανταλλαγή απόψεων και εμπειριών.

Στη μονή του Αγίου Παύλου φυλάσσεται τμήμα από τα άγια δώρα που πρόσφεραν οι μάγοι στο Χριστό, το οποίο προσκυνήσαμε μετά το απόδειπνο.

Το κιόσκι έξω από την πύλη

Η γύρω περιοχή προσφέρεται για περιήγηση καθώς είναι πολύ όμορφα διαμορφωμένη και βατή.

Την επόμενη ημέρα κατεβαίνουμε στον αρσανά με το μινιμπάς της μονής, που αποκτήθηκε μετά από το δυστύχημα που είχε γίνει με το παλιό φορτηγάκι με τον κοτσαδόρο.

 

 

Το καραβάκι έρχεται και αναχωρούμε για τη Δάφνη περνώντας από τη μονή Διονυσίου, Γρηγορίου και Σιμωνόπετρας.

Μετά από σύντομα "ψώνια" στα μαγαζάκια της Δάφνης παίρνουμε το άλλο καράβι και κατεβαίνουμε στο Δοχειάρι.

Το βράδυ προσκυνούμε την θαυματουργή εικόνα της Παναγίας Γοργοηπηκόου και συμμετέχουμε στην παράκληση.

Την επόμενη ημέρα αποφασίζουμε να πάμε από μονοπάτι στην κοντινή μονή Ξενοφώντος και να φύγουμε από εκεί με το καράβι για έξω

Η διαδρομή είναι σχετικά εύκολη και μετά από μισή ώρα περνάμε το αγίασμα του Αγίου Γεωργίου και φτάνουμε στην πύλη του μοναστηριού.

Μετά το προσκύνημα κατευθυνόμαστε στον αρσανά. Το καράβι σε λίγο έρχεται και αναχωρούμε για το κόσμο.

Βλέπουμε πλέον τον πύργο της Ουρανούπολης πράγμα που σημαίνει ότι και το φετινό μας προσκύνημα έφτασε στο τέλος  του.